De afgelopen periode heeft voor mij in het teken gestaan van overgave. In februari heb ik corona gehad en daarna bleef ik me moe voelen. Daarbovenop werd ik ook nog eens geveld door een flinke griep. Er stond van alles in de planning, maar ik had hoge koorts. Het duizelde me al als ik mijn bed uitstapte, dus kon ik weinig anders dan me eraan overgeven. En dat overgeven is iets wat ik lastig blijf vinden. Toegeven aan mezelf dat er even niets uit mijn handen komt. Dat het er even niet inzit en ik gewoon de tijd moet nemen om uit te zieken. Ik weet dat het nodig is en het gaat al makkelijker dan voorheen, maar het blijft een aandachtspunt.
Gewoon doorbuffelen
En ik ben niet de enige die er moeite mee heeft. Als ik om me heen kijk, zie ik zoveel leiders die, als ze om welke reden dan ook wat minder goed in hun vel zitten, de tanden op elkaar zetten en door blijven ploeteren. Dat het ‘zwak’ voelt om te rusten, om naar je lichaam te luisteren en het af en toe wat rustiger aan te doen zit niet in ons systeem. Ze kunnen niet gemist worden. Dus ze gaan maar door en door. En dat kan best lang goed gaan. Sommigen van ons hebben een hoge pijngrens wat dat betreft. Soms heb je misschien niet eens in de gaten dat je teveel hooi op je vork hebt, omdat je het gewend bent om altijd ‘aan’ te staan. Je lichaam probeert je te waarschuwen dat er iets mis is, het geeft je seintjes. Ik vergelijk ze vaak met kiezelsteentjes die naar je hoofd worden gegooid. Maar als je niet naar je lichaam luistert en die seintjes negeert, worden die kiezelsteentjes steeds groter totdat je op een dag een baksteen naar je hoofd krijgt. Daardoor kan je niet anders dan eraan toegeven en overgeven aan wat er is. In mijn geval was de baksteen dus die heftige koorts.
Neem tijd om te reflecteren
Uiteindelijk heb ik bijna een week uit de running gelegen. Het was een mooie week van reflectie. Ook in het dagdagelijkse blijft het belangrijk om regelmatig tijd in te plannen om even te reflecteren. De meeste leidinggevenden die ik om me heen zie gunnen zich niet de tijd voor die reflectie en dat is zo ontzettend jammer. Ik ben er echt heilig van overtuigd dat je dingen alleen bewuster kunt doen op het moment dat je af en toe even stil staat. Pas dan kan je dingen gaan veranderen.
Ga het bewust ervaren. Door gewoon de tijd te nemen om erover na te denken en door er met anderen over te praten.
Je hebt niet overal controle over
Daarnaast is het wel zo dat veranderen soms niet lukt of niet gaat zoals jij het bedacht had. Je hebt niet overal controle over. Wel invloed, geen controle. Mijn interimklus loopt binnenkort af. Dat is spannend, want ik weet nog niet wat er dan op mijn pad gaat komen. Deze fase van niet-weten geeft onzekerheid en voelt niet fijn. Het maakt dat je controle wilt hebben over dingen waar je geen controle over kan hebben. Je probeert sturing te geven aan iets waar je maar voor een deel controle op hebt. Want uiteindelijk heb je controle over hoe je je voelt, en op je mindset. Je hebt maar een beperkte invloed op de uitkomst of op hoe anderen op je gaan reageren.
Wat zijn jouw ervaringen hierin?
Hoe dan ook, voor mij waren de afgelopen weken een stukje reflectie en ik merk dat mijn energie weer langzaam gaat stromen.
Ik zou heel graag willen horen hoe dat bij jou gaat, wat jouw ervaringen hiermee zijn. Laat je het me weten? Stuur me een DM op Instagram of Linkedin.
Deze blog is geschreven nav mijn podcast waarin ik mijn ervaringen deel. Wil je hem beluisteren? Dat kan hier.
Ontvang je graag vaker inspiratie en tips van mij? Schrijf je hieronder in voor mijn wekelijkse mailings.
