Luister je liever? Ik heb over dit onderwerp ook een podcast opgenomen.

Een tijdje geleden gaf ik een presentatie aan een netwerkorganisatie over nieuw leiderschap. Het gesprek ging op een gegeven moment naar leiding geven aan millennials. Er waren een aantal leidinggevenden die aangaven het knap lastig te vinden om de jongere generatie gemotiveerd en betrokken te houden.

Millennials hebben andere drijfveren

Dat is ook niet zo gek, want het is ook echt anders om leiding te geven aan de jongere generatie. Ze hebben andere drijfveren. Zo zijn ze bijvoorbeeld meer bezig met duurzaamheid dan vorige generaties. Ze zijn minder gericht op financiële middelen, en  werken liever wat minder. Ze gaan aan op inspirerende werkomgevingen met bijvoorbeeld een koffiebar, gameruimte, pingpong of voetbal tafel, of willen gebruik kunnen maken van bijvoorbeeld een fitness ruimte. 

Dit zijn wellicht de standaard voorbeelden maar waar het om gaat is dat ze zoeken naar hele andere dingen dan waar die oudere generatie op aansloeg.

“Jongeren zijn zo weer uit de organisatie vertrokken”

Sommige leiders hebben het idee dat de jongere generatie niet betrokken is omdat ze “zo weer zijn vertrokken”. Nu is het in deze tijd ook normaler om regelmatig van baan te wisselen dan 10, of 20 jaar geleden.

Het probleem kan ook bij jou liggen

Maar als je ziet dat er een trend is dat de jongere generatie snel weer vertrekt uit je organisatie, kan het probleem ook bij jezelf liggen. Bied je bijvoorbeeld pas erg laat op de rit een vast contract aan? Is er voldoende mogelijkheid gegeven om door te ontwikkelen binnen de functie? Of is de manier van werken binnen je team heel hiërarchisch? 

Dat laatste is iets waar jongeren totaal niets mee hebben.Vanuit macht en status ga je niet de verbinding met ze maken. Ze willen werken op basis van gelijkwaardigheid.

“Jongeren willen zich overal mee bemoeien”

Een andere klacht die ik hoorde was dat de oudere generatie het gevoel heeft dat “Jongeren zich overal mee willen bemoeien”.  Jongeren zijn altijd al nieuwsgierig geweest. Het verschil met deze generatie is dat ze daarnaast mondiger zijn. Dat betekent dat ze vragen durven te stellen over waarom dingen gaan zoals ze gaan, en het aan te geven als ze een idee hebben over hoe zaken slimmer aangepakt kunnen worden. 

Vanuit de oudere generatie wordt dan vaak gedacht: “Jullie komen pas net kijken, doorloop eerst maar het pad dat ik heb doorlopen” of “Je moet eerst heel veel kennis gaan vergaren, voor je hier iets over mag zeggen”.

Een grote kans

Ik zie het juist als grote kans om juist open te staan voor die vragen, die nieuwsgierigheid. Processen in een organisatie zijn soms zo vastgeroest dat er niet meer nagedacht wordt over hoe het beter kan. Jongeren komen vaak met innovatieve ideeën, en nemen nieuwe ideeën en kennis van technologie mee. Het kan ontzettend waardevol zijn om hierover met nieuwe medewerkers te sparren. Een ding is zeker; als je jongeren snel wilt wegjagen moet je vooral een antwoord geven als ” zo doen wij het hier nou eenmaal”.

Aan de andere kant is er bij jongeren ook echt een soort ongeduld te zien. Ze willen zaaien en dan direct oogsten, zonder de tijd te nemen om te groeien. En die tijd is wel echt nodig natuurlijk. Ze zullen moeten dus leren om geduld te hebben. Daar kan je ze in begeleiden.

Samenwerken vanuit gelijkwaardigheid

Waar de oudere en jongere generatie elkaar vaak wel kunnen vinden is in de passie van het vak.  Als ze open staan voor elkaars ideeën, kunnen ze elkaar vanuit gelijkwaardigheid aanvullen, waardoor er mooie dingen kunnen ontstaan.

Uiteindelijk gaat het erom dat je de connectie zoekt. Want je zult als leider maatwerk moeten leveren. Veel bedrijven hebben 4 verschillende generaties rondlopen op de werkvloer, en de medewerker van 45 of 60 vraagt nu eenmaal echt iets anders dan de jongere generatie.