Deze week las ik in het nieuws dat een meisje in elkaar geslagen was omdat ze niet wilde zeggen of ze een jongen of een meisje was. Ze sprak de legendarische woorden “ik ben wie ik ben en jij mag zijn wie jij bent”. Zo krachtig, zo waar en zo knap dat ze dat op haar leeftijd al zo duidelijk uit. Tegelijkertijd streef ik naar een wereld waarin het normaal is dat je dit kan uiten en dat gewaardeerd wordt, dat iedereen gewaardeerd wordt om wie hij/zij is.

Ik heb het geloof en vertrouwen dat leidinggevenden hier een hele grote rol in kunnen spelen. Dat leidinggevenden die het verschil willen maken nu moeten opstaan, om iedereen binnen zijn/haar team te laten zijn wie die is. Om de volle potentie van degene te benutten, degene in zijn kracht (in) te zetten.

organisatiecultuur

Al te vaak zie je dat medewerkers zich te veel plooien naar de organisatie of de cultuur van de organisatie en dat geldt ook voor de leidinggevende. Als je lang binnen een organisatie werkt, dan is dat jouw wereld, jouw waarheid van hoe het werkt. Ga je wat anders doen, dan zie je dat er ook andere werelden zijn. Het werkt overigens tweeledig want je ziet van afstand dan de sterke dingen van de organisatie maar ook de zwakheden en hoe je door beide gevormd bent.

Ik heb hetzelfde gehad. Ik heb bijna 15 jaar binnen dezelfde organisatie gewerkt. Een heel mooi bedrijf, toekomstgericht, enthousiaste mensen, veel mogelijkheden en ik heb er niet voor niets zo lang gezeten. Maar toen ik uiteindelijk iets anders ging doen en ook in de keuken van een ander bedrijf ging kijken, zag ik dat de wereld die ik kende, niet de enige wereld/waarheid was. Het klinkt zo simpel en cliché maar het proces gaat zo geleidelijk dat je er toch in meegroeit.

Dingen waar ik bij mijn oude werkgever tegenaan liep zag ik dat bij een ander bedrijf helemaal niet geregeld waren en dingen die ik juist waardeerde deed de andere organisatie nog veel beter. De cultuur van het bedrijf wordt bepaald door de mensen. Het is een systemisch geheel. Als je poppetjes uit de organisatie haalt of op een andere plek zit, verandert het systeem. Het betekent echter ook dat wanneer poppetjes al heel lang op dezelfde plek zitten, cultuurverandering binnen een organisatie bijzonder lastig is.

systeem

Je hebt gewoon een frisse wind nodig en een nieuwe blik om bepaalde veranderingen door te voeren. Dat kan in een leidinggevende zitten maar soms moet er ook binnen een team wat opgeschud worden. Vaak gaat dat automatisch doordat iemand zijn baan opzegt of er een nieuw persoon wordt aangenomen, maar soms moet je daar als leidinggevende ook bewust keuzes in maken.

Zoals het met een systeem werkt is het nooit enkel één persoon die bepalend is voor de cultuur. De rest gaat daar vaak in mee. Stel iemand komt altijd te laat en velen om hem heen vinden dat hinderlijk maar zeggen niets, behalve tegen elkaar, aan wie ligt het dan? Aan degene die te laat komt? Aan degene die niets zegt? Of aan degene die het laat gebeuren en vervolgens zelf ook maar later komt?

Het is niet zo zwart-wit en het ligt aan het systeem van het team. Als leidinggevende heb je invloed op dat systeem mits je er af en toe afstand van kan nemen en niet wordt meegezogen in het systeem.

Het mooie van afstand nemen is dat het je dichterbij inzicht geeft

bewust kijken

De uitdaging voor iedere leidinggevende is om iedereen binnen het systeem bewust te maken. Te laten zijn wie hij is en in zijn eigen kracht te staan in relatie tot het systeem van het team. Omdat je samen nou eenmaal verder komt, omdat je elkaars kracht kan gebruiken en elkaar kan versterken. Wat heeft de ander wat jij niet hebt en wat heb jij te bieden waar de ander minder sterk in is. Bewust kijken naar de overeenkomsten en de verschillen. Nieuwsgierig, vol verwondering en oordeelvrij kijken naar elkaar en iedereen laten zijn wie ze zijn.